Hallo iedereen,
Het is vandaag nummer 700 van mijn dagboek.
Bijna twee jaar ben ik er mee bezig.
Bijna dagelijks, de weekends sla ik momenteel over, en dan wordt het moeilijk inspiratie te blijven hebben.
Niettegenstaande we bijna tienduizend dagelijkse besmettingen hebben, de ziekenhuisopnames toenemen, zelfs op intensieve, lijkt het of de pandemie uit ons straatbeeld is verdwenen.
Waar kan je dan nog over schrijven?
De meest onbekwame regering die we ooit gehad hebben, daar kan je ook niet over blijven zeuren.
De co2 uit de lucht halen door gascentrales te bouwen terwijl nieuwe kerncentrales zowel de uitstoot als ons landschap verbeteren.
Om nog maar te zwijgen van de laattijdige beslissingen om de hoge energiekost wat te temperen.
Na ons ogenblijk van vrijheid kwam er dan onmiddellijk de oorlog in Oekraïne, gestart door een fascistische gek in Moscou.
De schrijnende beelden van deze oorlogsmisdadiger vliegen ons dagelijks om de oren, er over schrijven doe je met een zekere moedeloosheid.
Dan was er dit weekend dat vreselijk gebeuren in Strépy met een onverantwoordelijke snelheidsmaniak.
Je schrijft dan wel over iets anders, maar leuk is het ook niet.
De sport is er ook nog met al de daarbij horende emoties.
Ook tragiek, zoals gisteren, toen Sonny Colbrelli, na de sprint in de eerste rit van de Ronde van Catalonië, neerstuikte en diende gereanimeerd te worden.
Hij stapte uit Parijs-Nice met bronchitis en was gisteren terug aan koersen toe.
Misschien was dat niet de beste keuze.
Inderdaad, misschien is er toch nog genoeg om over te schrijven.
We zullen nog wel wat verder doen!
Maak er een fijne dinsdag van!
Maar zoals steeds lieve mensen, wat je ook doet,
doe het verantwoord en hou het veilig!
Groetjes vanuit Threechimneyhouse ???!
Dagboek pagina 700